Fleur van Groningen

Fleur van Groningen: ‘Ik heb er een hele tijd over gedaan om mijn eigen gebruiksaanwijzing te ontdekken’

‘Ik ben extreem hoogsensitief. Op de test behaalde ik honderd’

Je schreef het afgelopen jaar in dit blad de column Mannenpraat, dat is nu Hart op de tong geworden. Wat zal je de lezer allemaal vertellen?
FvG: ’Ik ga gewoon schrijven over alles wat er op mijn pad komt. Mijn ervaringen en mijn inzichten wil ik graag delen in de hoop dat anderen er iets aan hebben. Je voelt je nuttig als blijkt dat je voor anderen iets kan betekenen, zelfs al is dat met een openhartige column.’

In je digitale handtekening staat onder je naam alles wat je bent: freelancejournalist, columnist, auteur, cartoonist, lifecoach en muzikant …
FvG: (lacht) ‘Da’s wel veel, ja.’

Is het niet versnipperend, al die activiteiten?
FvG: ‘Voor mij is dat niet zo versnipperd omdat er een rode draad in zit: mezelf, het zijn allemaal aspecten van mezelf. Maar ik kan ze niet allemaal tegelijk doen. Ik heb even een praktijk gehad als lifecoach maar die staat nu on hold omdat de rest veel tijd vraagt en omdat ik op een punt kwam dat ik weer wat meer aan zelfzorg moest doen in plaats van te zorgen voor anderen. Maar ik heb de opleiding in avondonderwijs afgewerkt dus ik kan het altijd weer opnemen. Ook de muziek ligt even stil. Eerlijk gezegd dateert die digitale handtekening nog uit de tijd toen ik het gevoel had mezelf te moeten bewijzen.’

Je zoekt naar evenwicht, zei je eerder. Lukt dat met al die bezigheden?
FvG: ‘Ik ben momenteel inderdaad keihard aan mijn balans aan het werken. Ik probeer prikkels te bannen door vaker de schermen van mijn tv, iPad, iPhone en laptop te mijden. Ik heb de afgelopen jaren hard gewerkt en dat wil ik anders zien. Ik heb beslist om wat minder aan te nemen. Ik zal dan logischerwijze ook minder verdienen, maar dat is niks als het tijd geeft voor levenskwaliteit, voor mijn relatie en, wie weet, misschien wel een kind.’

Hebben jullie het samen al gehad over een baby?
FvG: ’Ja, toch wel. Seppe heeft al een dochter van elf uit een eerdere relatie, maar toen we elkaar leerden kennen heb ik hem onmiddellijk over mijn kinderwens verteld. Hij wil me het moederschap niet ontzeggen. Ik voel dat de jaren dat ik enkel leefde voor mijn carrière en het verkennen van mijn identiteit stilaan plaats kunnen maken voor meer. Vrienden, schilderen voor mezelf in plaats van voor opdrachtgevers, en een baby, ja. Als het fysiek lukt denk ik wel dat die er zal komen.’