Wat verwacht jij onbewust van je relatie ?

Vooral A: Je onbewuste verlangen: veiligheid

Allesverslindende passie is niks voor jou. Ook al hang je graag de avonturier uit, je houdt niet echt van avontuur. Want voor jou moet de liefde een kalme stroom zijn en geen onstuimige rivier vol verrassingen. Dat betekent niet dat je op zoek bent naar een saai en routineus liefdesleven maar wel naar een relatie waarin je je veilig voelt. En dat sluit geen intense en diepe gevoelens uit. Veiligheid primeert boven alles en staat gelijk aan vertrouwen en loyauteit. Vandaar ook dat je je niet gemakkelijk geeft en evenveel inspanningen verwacht van de ander. Conflicten, geheimen, onuitgesproken gevoelens … bedreigen je gevoel van veiligheid. Je bent daarom diplomatisch en je wilt transparantie in je relatie, soms in het extreme.

Op wie val je? Op alle variaties van de vaderfiguur (van sugar daddy tot pater familias) maar ook de figuur van de broer: vriend-minnaar, de eerste liefde die blijft, de professionele partner.

Oorzaak? Een onzekere kindertijd, instabiele of weinig aanwezige ouders, een moeilijke scheiding die je hebt ervaren als het einde van een affectieve of materiële zekerheid. Het kan ook zijn dat in je familie de opvatting leeft dat je op je hoede moet zijn voor de liefde (‘liefde blijft niet duren’, ‘relaties mislukken sowieso’), verstrekt door een hoge waardering voor de rationele liefde.

Risico? Het gevaar bestaat dat transparantie een dominerende factor wordt in je relatie en dat je alles wilt weten over de ander om te vermijden dat je verraden of teleurgesteld wordt. Let ook op dat je niet te dicht op elkaars lip zit waardoor de erotiek in de relatie afneemt en jij – of je partner – zin krijgt om je horizon te verruimen en weg te gaan.

Hoe aanpakken? Denk eraan dat veiligheid een gevoel is en geen externe constructie. Een veiligheidsgevoel kan je alleen in jezelf versterken en vergroten. Neem regelmatig afstand van je relatie en probeer om een paar uurtjes gelukkig te zijn in je eentje.

Vooral B: Je onbewuste verlangen: voelen dat je leeft

Geliefd zijn betekent voor jou je uitgekozen voelen, uitverkoren zijn boven iedereen. Liefde is dus de ander die jou kiest, je uit de schaduw haalt, je waarde geeft en het gevoel dat je echt leeft. Een beetje zoals Doornroosje die wakker wordt na een kus van de prins op het witte paard. In de liefde neem je een passieve houding aan – ook al lijkt dat op het eerste gezicht niet zo – want je geeft de ander de eindeloze macht om je levendig te voelen. Verleiding, in al zijn vormen, speelt een belangrijke rol in je liefdesleven. Door te verleiden slaag je erin om de blik van de ander te vangen. Verleiden met woorden, je lichaam, je verlangen dat je op duizend-en-één manieren vorm geeft … Alles is goed om de ander naar jou te doen verlangen. De begeerte van de ander voedt je, geeft je het gevoel dat je mooi bent. De paradox en het gevaar van die verleidings- en overwinningstactiek is dat hoe beter je de tactiek onder de knie hebt, hoe kwetsbaarder je wordt.

Op wie val je? Charismatische verleiders, veeleisende getormenteerde personen, vrouwen en mannen die niet vrij zijn …

Oorzaak? Als kind was je het zonnetje in huis, de hoop van je ouders die via jou leefden, die hun verlangens projecteerden op jou, waardoor je afhankelijk werd van de manier waarop zij naar jou keken. Of misschien hebben je ouders je net geen gevoel van eigenwaarde meegegeven.

Risico? Een vals zelfbeeld en affectieve afhankelijkheid. Dat is onvermijdelijk omdat je afhankelijk bent van het verlangen van de ander om te voelen dat je leeft. Zo’n onevenwicht kan leiden tot gemaskeerde relaties zoals domineerder-gedomineerde, innerlijke onzekerheid en een op- en neergaand gevoel van zelfvertrouwen.

Hoe aanpakken? Leer jezelf meer te waarderen, luister naar je behoeften. Probeer die te bevredigen en zoek niet altijd naar de waardering van de ander. Straal rustige zelfzekerheid uit zonder je toevlucht te zoeken tot verleiden.

Vooral C: Je onbewuste verlangen: geïnspireerd worden

Liefde is je motor, geeft je vleugels. Zonder het gevoel te hebben dat je van iemand houdt of dat je bemind wordt is je verlangen dood. Je dagelijks leven verliest alle glans, je leeft op automatische piloot, handelt louter functioneel en routineus. Je verwacht van de ander, van je liefdesrelatie, dat die zorgt voor de sprankeling die alle routine en grijsheid verdrijft. Je hebt liefde nodig om te verlangen en om plezier te maken. Als je alleen bent droom je niet, heb je geen projecten, laat je je meevoeren met de stroom. Alsof niks het waard is om ervaren of uitgeprobeerd te worden, alsof de bron van je leven en je verlangen volledig opgedroogd is. Je bent een van de mensen die alles verwachten van een liefdesrelatie: comfort en verrassing, stimulansen en solidariteit. Daarom engageer je je ook niet vlug en kijk je goed uit of de ander inderdaad diegene is die een einde zal maken aan de eentonigheid van je leven.

Op wie val je? Gepassioneerde mensen met talent, of die gave nu echt is of niet. Kunstenaars, ontwerpers, intellectuelen, idealisten, machtige mannen of vrouwen …

Oorzaak? Een pijnlijke ervaring van verlaten worden in het verleden, reëel of zo aangevoeld. Een kind dat zichzelf heeft weggecijferd om zijn ouders te ‘bemoederen’. Een kind van symbiotische ouders die een grote passie delen waardoor het kind het gevoel heeft aan de kant te staan of niet interessant te zijn.

Risico? Het gevaar bestaat dat je je niet verbonden voelt met je innerlijke bronnen en volledig afhangt van die van je partner. Die kan op lange termijn de rol van ‘grote inspirator’ of drijfkracht achter de relatie moe worden.

Hoe aanpakken? Maak plaats voor jouw dromen, projecten en verlangens, onder meer door op zoek te gaan naar je ondergesneeuwde behoeftes. Vraag je af wat je hart sneller deed slaan en probeer daar met je eigen, innerlijke middelen aan tegemoet te komen.

Vooral D: Je onbewuste verlangen: slecht behandeld worden

Liefde zonder lijden? Ondenkbaar. Je zoekt sterke emoties op. Niks vreemder voor jou dan een relatie die gebaseerd is op tederheid en harmonie. Je associeert angst en pijn met liefde. Als er geen excessen mee gepaard gaan gaat het voor jou niet om liefde. Versmelting, afstoting, aanbidding, misprijzen … je bent helemaal vertrouwd met die even opwindende als uitputtende cycli in je relatie. Je kan er moeilijk aan weerstaan, zelfs wanneer je partner al meer dan eens de grens overschreden heeft. Op zulke momenten wil je weg maar je keert terug omdat het opgeven van je relatie je krachten te boven gaat. Misschien omdat de rol van slachtoffer je tot het middelpunt van aandacht maakt van je omgeving. Misschien ook omdat het verlangen om de ander te redden van zijn gewelddadige karakter te groot is. Terwijl weggaan uit een gewelddadige relatie de beste manier is om je partner en jezelf te helpen.

Op wie val je? Personen die warm en koud blazen, schaduw en licht in zich hebben, zich afwisselend teder en nonchalant gedragen, lief zijn en dan weer wreed, inclusief perverse narcisten.

Oorzaak? Mishandeling door je ouders (fysiek of psychisch) die je herhaaldelijk en afwisselend zacht en hard behandelden. De ene keer kreeg je aandacht, dan weer werd je genegeerd.

Risico? Het gevaar bestaat dat je niet meer beseft dat liefde ook tot goede dingen in staat is of er niet meer in slagen te recupereren na de zoveelste mishandeling. Dat kan voorkomen als je geen zelfwaardering meer hebt en denkt dat alles wat er gebeurt jouw schuld is.

Hoe aanpakken? Louter op basis van wilskracht is het quasi onmogelijk om uit die situatie te geraken. Je moet je bewust worden van het verleden om herhaling in het heden te vermijden. Dat betekent dat je de hulp moet inroepen van een professionele hulpverlener, een psychotherapeut of psychoanalyticus.