Dr. Jutta Borms: ‘De westerse geneeskunde mist een aantal essentiële schakels’

Patiënten genezen en tools aanreiken om hun gezondheid zelf in de hand te houden. Dat is het streefdoel van Jutta Borms, een klassiek opgeleide huisarts die vooral werkt met holistische geneeswijzen. Waarom? Omdat ze het belangrijk vindt om naar de hele mens te kijken en de oorzaak van een klacht te achterhalen in plaats van alleen maar de symptomen te behandelen. Haar ervaringen bundelde ze in een boek: De nieuwe dokter.

Tekst Carine Stevens – Beeld Kurt Stallaert

 

‘Onverwerkte emoties maken je kwetsbaarder en vatbaarder voor ziektes. Emoties in de ogen durven kijken, benoemen en loslaten is goed voor je mentale én fysieke gezondheid’

Kantelmomenten in haar leven gaan doorgaans gepaard met een soort shock of breuklijn die abrupt een nieuwe fase inluidt. Of zoals Jutta Borms het zelf verwoordt: inzichten groeien bij haar niet rustig en gestaag, maar komen er pas nadat ze flink met haar neus tegen de muur is geknald. Zo ook op die zondagochtend, jaren geleden. De klap was in dit geval behoorlijk letterlijk, want toen ze een tunneltje uitreed, werd ze verblind door het zonlicht en reed ze in volle vaart tegen een stilstaande auto. De whiplash die ze aan dat ongeval overhield, zou de koers van haar leven bepalen. Nee, ze hield er geen blijvende klachten aan over. De manier waarop ze van haar hoofdpijn- en nekpijn verlost raakte,  zou juist haar kijk op genezen en geneeskunde voorgoed veranderen.

‘Dat ongeval was het beste wat me kon overkomen’, zegt Jutta Borms nu, en ze lacht erbij. ‘Ik was op dat moment aan de slag als beginnend huisarts in een groepspraktijk. En al vond ik het beroep van dokter nog altijd het mooiste ter wereld, er wrong toch iets. Was de klassieke geneeskunde – klacht, symptoom, diagnose, pillen, operatie – wel dé manier om mensen te helpen? Werden veel medicijnen, zoals antibiotica en ontstekingsremmers, niet te vaak en te licht voorgeschreven? Meteen na dat auto-ongeval kwam ik toevallig in contact met een collega-arts die aanbood om me te behandelen met biopunctuur (het inspuiten van plantenextracten op specifieke plaatsen, nvdr), in een poging om me te verlossen van mijn nek- en hoofdpijnklachten. Biopunctuur? Ik stond er eerst argwanend en zelfs wantrouwig tegenover. Maar toen ik uiteindelijk overstag ging, ging er een wereld voor me hopen. Dit wérkte. Mijn interesse in alternatieve geneeswijzen was voorgoed gewekt.’

Je bent vervolgens ook zelf die alternatieve weg ingeslagen?

Jutta Borms: ‘Ja, maar niet van vandaag op morgen. Het was een groeiproces. Ik heb me stelselmatig verdiept in diverse alternatieve disciplines, erover gelezen en gestudeerd, allerlei cursussen en opleidingen gevolgd. Mijn nieuwsgierigheid was aangewakkerd, mijn honger niet te stillen. Het begon met biopunctuur. Ik was hier zelf zo goed door geholpen dat ik er zeker mee aan de slag wilde bij mijn eigen patiënten. Daarna volgden onder andere neuraaltherapie, kinesiologie, ayurveda, fytotherapie, orthomoleculaire en Chinese geneeskunde. In 2009 startte ik mijn eigen medische holistische praktijk.

Hoe ik te werk ga? Ik pik uit al die verschillende disciplines wat me op dat moment en bij die patiënt het meest nuttig en waardevol lijkt. Je zou het ‘fusion’ kunnen noemen. (lacht) De klassieke geneeskunde is de basis, de primer. Daarover schilder ik telkens andere lagen, omdat elke klacht anders is en elke mens uniek. In plaats van alleen naar de klacht te kijken en die op steeds dezelfde manier te behandelen, vind ik het belangrijk om naar de hele mens te kijken. Ik wil de brug slaan tussen de klassieke en de holistische geneeskunde, die uitgaat van de onlosmakelijke relatie tussen lichaam, geest en ziel. Je kan maar gezond zijn als het in je lijf én je hoofd goed zit.’

Je hebt de klassieke geneeskunde dus nooit losgelaten?

JB: ‘Nee, zeker niet. We mogen van geluk spreken dat er antibiotica bestaan die ons kunnen genezen van levensbedreigende ziekten. We mogen blij zijn dat de behandeling van kanker de laatste decennia met sprongen vooruit is gegaan, waardoor tal van kankerpatiënten betere perspectieven hebben. De klassieke geneeskunde is ook ongeëvenaard als het om spoedgevallen gaat, om gebroken botten, verwondingen en acute afwijkingen in de bloedsomloop of het ademhalingsstelstel. Maar als het aankomt op de behandeling van chronische klachten schiet ze vaak hopeloos tekort.’