Power to the papa’s

Opvoeding en onderwijs dreigen te vervrouwelijken, klinkt soms uit kritische hoek. Kinderen hebben de typische mannelijke input en begeleiding van vaders of andere mannen nodig. Maar hoe zien vaders dat zelf? Zijn ze zich bewust van hun taak en rol bij het begeleiden van hun kinderen?

Tekst Carine Stevens 

Een vader die achter de kinderwagen loopt, met zijn kind dolt in het park, als kookouder meegaat op bivak of naar het liefdesverdriet van zijn puber luistert … we kijken er al lang niet meer van op. Vaders van vandaag nemen met veel plezier en nadrukkelijker dan ooit hun positie in. Ze maken tijd voor hun kroost, zijn emotioneel betrokken, nemen zorgtaken op zich. Een prima zaak, want uit onderzoek blijkt dat kinderen van betrokken vaders het beter doen op school, gezonder zijn en beter in hun vel zitten.

Vaders hebben een belangrijke invloed op de ontwikkeling van hun kinderen. En ook al zijn er veel individuele verschillen, een kind leert doorgaans andere dingen van een vader dan van een moeder, aldus psychologe Martine Delfos. ‘Zo leren meisjes van hun vader dat je het echt wel overleeft als niet iedereen je lief vindt. Dat je best mag opkomen voor jezelf, zonder aan aardigheid in te boeten. Jongens leren van hun vader hoe ze op een faire manier kunnen vechten en stoeien, wat nodig is om zich te positioneren en te meten met andere jongens. Nog iets waar vaders in het algemeen beter in zijn dan moeders: de autonomie van het kind stimuleren en het een zetje geven om de wereld buiten het gezin te ontdekken.’