Zet jezelf in de markt

Eerst voorzichtig in bijberoep, om af te tasten en te proberen, of meteen alles geven in hoofdberoep: steeds meer werknemers zetten de stap naar eigen ondernemerschap. En daar hoort bij: jezelf branden. Niet de makkelijkste stap, zo blijkt. Maar met een duw in de rug moet het lukken.

Tekst: Lien Lammar – Foto: Shutterstock

Als niemand weet waar je mee bezig bent of wat je aan de wereld kan toevoegen, zal niemand naar je toe komen, hoe sterk je idee, dienst of concept ook is.

Lieve (56) is administratief bediende, en maakte zes maanden geleden de overstap naar chocolatier in bijberoep. Kathy (38) nam ontslag en waagde de sprong naar fulltime zelfstandige als boekhoudster. Sofie (25) droomt van haar eigen ladies only fitnessclub. Allemaal hebben ze de eerste stappen richting ondernemerschap gezet, voorzichtig of net vol overgave. Ze zijn geen uitzondering. Steeds meer werknemers – waaronder heel wat vrouwen – kiezen voor dit pad. Een mooi bewijs is ‘Zeker van haar zaak’, een netwerk voor en door vrouwelijke ondernemers, dat op twee jaar tijd uitgroeide tot een levendige community van meer dan 5 300 vrouwen met hetzelfde doel: een zaak opstarten. Ze willen hun eigen ding doen, liever dan winst of promotie te maken. Verrassend is dat niet. Werken is meer geworden dan het beleg op je boterham verdienen. We willen een job die zin heeft én geeft, en bijdraagt aan onze ontwikkeling.

Charlotte De Mey, self-marketingcoach voor solo-ondernemers, ziet in haar praktijk vooral vrouwen die hun statuut van werknemer willen inruilen. ‘Meer dan mannen denken vrouwen op lange termijn. Ze zijn gevoeliger voor omgevingsfactoren: hoe evolueert de maatschappij, en welke rol kan ik daarin spelen? Omwille van die bewustwording zullen vrouwen sneller hun loopbaan in vraag stellen.’ Ook jonge werknemers doen dat, merkt ze op. ‘Steeds meer jongeren, zowel mannen als vrouwen, vinden moeilijk aansluiting bij de klassieke arbeidsmarkt. Ze behalen mooie diploma’s en krijgen mooie kansen, maar na twee jaar zeggen ze: “Dit is niks voor mij.” Jongeren zijn het meer dan ooit gewend om zelfstandig te functioneren en initiatief te nemen. Ze krijgen dat met de paplepel ingegeven. Die ondernemende houding is niet altijd verzoenbaar met een klassieke loopbaan.’ Twintiger of vijftiger, we willen vrijheid om onze eigen ideeën uit te werken. Liefst omgeven door gelijkgestemde zielen, en met genoeg tijd en ruimte voor de kinderen, vrienden of vrijetijdsbestedingen die hoog op onze waardeschaal staan.