‘Ik heb zo’n zin om foert te zeggen’

Marc (42) heeft er even genoeg van. Zijn werk als consultant dat hem zinloos lijkt, zijn eigen familie die zich vaak heel egoïstisch opstelt, zijn hobby’s die routine zijn geworden … ‘Af en toe heb ik echt zin om fuck it te roepen tegen alles en iedereen.’ ‘Foert zeggen kan soms bevrijdend werken, maar dat is natuurlijk maar een tijdelijke oplossing’, vindt Jan Jacobs, stress- en burn-outexpert. ‘Het is beter om het niet zo ver te laten komen.’ En om dat te voorkomen, moet je natuurlijk weten wat aan de basis ligt van zo’n houding.

De druk-druk-drukmaatschappij

‘In onze samenleving van vandaag wordt heel veel van ons verwacht’, vindt Jan Jacobs. ‘De druk om te presteren is heel hoog. Door de moderne communicatiemiddelen moet alles ook snel gaan. Als je een mail niet meteen beantwoordt, raken mensen geïrriteerd. Vroeger, toen alles nog via de post verliep, moest je sowieso een weekje geduld oefenen. We zijn ook constant bezig. Tijdens het wachten op de trein checken we nog even onze mails, en van de files maken we gebruik om handsfree een paar telefoontjes af te handelen. Wie het niet druk-druk-druk heeft, is niet goed bezig.’

Hoge lat

‘Niet alleen de maatschappij stelt veel eisen, we leggen de lat ook hoog voor onszelf’, gaat Jan Jacobs voort. ‘We zeggen ‘ja’ tegen heel veel verplichtingen en zelfopgelegde regels, en ‘nee’ tegen wat we echt nodig hebben. We moeten ‘ja’ leren zeggen tegen alles wat ons in staat stelt gezond en gelukkig te leven.’

Over je grenzen gaan

Het komt er dus vaak op aan om je grenzen aan te geven. En daar gaan vooral pleasers wel eens de mist in. Jan Jacobs: ‘Op zich is het natuurlijk mooi dat je anderen wil helpen en het hun naar de zin maken. Maar als je overdrijft en niet meer weet wat je eigen wensen en behoeftes zijn, dan heb je een probleem.’

The simple life

‘Ik zie ook veel mensen foert zeggen tegen sociale media’, zegt Jan Jacobs. ‘We leven in een soort dubbele realiteit. Online plaatsen we alleen de mooie dingen van het leven, maar de dagelijkse sleur krijgen we niet te zien. Meer en meer mensen wijzen die virtuele wereld dan ook af. Ze willen terug naar de basis: genieten van eenvoudige dingen.’

Hoe ga je hier nu mee om? >>>