Hoe kom je weer tot elkaar (in tijden van drukte)?

De emancipatie was een  noodzakelijke stap in de geschiedenis, want de vrouwen verkeerden daarvoor in wat ik noem een “vrouwelijkheids-bore-out”. Ze waren gewoon verveeld, ze werden niet erkend in hun talenten en competenties. Alleen zijn we naar mijn gevoel daarin iets te ver overgeheld.

Nieuwe fase in de emancipatie

Emancipatie heeft daarin onrechtstreeks een grote rol gespeeld, merkt ze op. ‘Want emancipatie heeft ervoor gezorgd dat wij een plaats hebben gekregen op het maatschappelijke toneel. De emancipatie was een logische en noodzakelijke stap in de geschiedenis, want de vrouwen verkeerden daarvoor in wat ik noem een “vrouwelijkheids-bore-out”. Ze waren gewoon verveeld, ze werden niet erkend in hun talenten en competenties. Alleen zijn we naar mijn gevoel daarin iets te ver overgeheld, en iets te veel meegegaan in een bestaande mannelijk ingerichte samenleving. We zijn een beetje vermannelijkt. Het is alsof we onbewust nog een schuld aan het afbetalen zijn “om te laten zien dat we het waard zijn om mee te spelen”. Daardoor zijn we eigenlijk als vrouw aan onszelf voorbijgelopen. Veel vrouwen hebben die vrouwelijke aspecten in zichzelf “erbij genomen” of zelfs weggeduwd, omdat ze hen in de weg zaten om publiek een plek in te nemen of om carrière te maken. Of ze geraken uitgeput van té mannelijke en op kennis en hiërarchie gerichte jobs.’

En zo zijn we gaan ploeteren

En zo zijn we, niet eens ongemerkt, in het ploetermodel terechtgekomen. Om te overleven in de mannelijk ingerichte samenleving, hebben vrouwen zich vergaloppeerd, de vrouwelijkheid verloochend en belanden ze in een situatie waarin ze wanhopig alle balletjes in de lucht proberen te houden. Er vallen slachtoffers. Relaties breken, mensen worden moe, ziek, krijgen burn-outs.

‘We doen ons inderdaad op deze manier tekort’, zegt Karen Kelchtermans. ‘En dat geldt voor zowel vrouwen als mannen. Onze mannelijke partners hebben die vrouwelijke connectie ook nodig om zelf toegang te krijgen tot hun eigen kwetsbaarheid. Dat is al eeuwenlang zo. Een man zei tegen mij dat hij helemaal “lost” is als zijn vrouw verhardt, in haar hoofd kruipt en het contact met haar gevoelens verliest. Hij heeft de zachtheid van een vrouw nodig om daar zelf in te kunnen gaan. En dat kan ook andersom zijn. Ik spreek in mijn boek over yinne mannen die ook die rol spelen voor hun partner en omgeving.’

De oplossing? Ons bewust worden van het verlies van vrouwelijke waarden en ze opnieuw in het leven integreren.

>> Wat houdt dat precies in? En hoe doe je dat?

>>> Betekent dat dan terug naar de haard? (Wees gerust, haar antwoord is een volle “nee”!)

>>> Welke rol hebben vrouwen die tot nu toe hun mannetje gestaan hebben in de professionele wereld? (ze hebben volgens haar een heel specifieke maar nieuwe pioniersrol)

>>> Hoe kan je jezelf en je man concreet aan een betere balans helpen?

 (…)

Lees meer in de zomereditie van Psychologies

Of lees meer in: Liefde in Balans. Hoe vind je jezelf en elkaar terug?, Karen Kelchtermans (Van Halewyck, 2018)