Loop jij ook risico op bore-out?

Hoe een bore-out je leven in sluipt

Een bore-out is een mentale toestand die voortkomt uit ontevredenheid en een gebrek aan uitdagingen in een weinig stimulerende werkomgeving: je hebt te maken met een te routinematige job, je werk is gestandaardiseerd waardoor je steeds dezelfde handeling moet uitvoeren, zoals aan de assemblageband, je taakinvulling ligt onder je niveau … Concreet ervaar je bij een nakende bore-out je job als weinig zinvol en krijg je het gevoel dat je je talenten te weinig kan gebruiken of ontplooien. 

Verveling op het werk kan zich op verschillende manieren manifesteren. Je gaat bijvoorbeeld dagdromen, doelloos surfen op het internet of je aandacht richten op taken die niets te maken hebben met je jobinhoud. Zo gaat Noor kletsen met collega’s, tijdschriften lezen of andere hobby’s uitoefenen. ‘Nadat ik de post heb bezorgd, begin ik te breien’, zegt ze. ‘Omdat ik al voor de middag klaar ben met mijn taken, heb ik tijd zat om me daarmee bezig te houden. Zo gaat de tijd sneller voorbij.’ 

Een nakende bore-out kan zich ook uiten in een groeiende frustratie en rusteloosheid, die kan leiden tot passief verzet of contraproductief gedrag. Sommigen vermijden het werk door thuis te blijven of te laat te komen, ze veinzen ziekte. Anderen voeren hun taken opzettelijk slordig uit of gaan hun opdracht of werkmateriaal heimelijk sabotteren en onaangepast gedrag vertonen waar hun collega’s onder lijden. Tegelijk zijn ze bang om betrapt te worden op leegheid, of schamen ze zich om toe te geven dat ze zo weinig betekenen op het werk. ‘Wanneer ik begin te breien, voel ik me schuldig’, zegt Noor. ‘Zodra ik collega’s mijn bureau hoor naderen, stop ik mijn breiwerk weg en doe ik alsof ik druk bezig ben op mijn computer. Zielig eigenlijk.’ 

Bore-out kan zelfs aanleiding zijn tot depressie. Het feit dat je niets omhanden hebt, kan leiden tot apathie. Je kan geen intrinsieke motivatie meer vinden en hebt nergens nog zin in, niet op het werk maar ook niet daarbuiten. Je krijgt het gevoel dat je overbodig bent en je ziet geen uitweg om iets aan de situatie te veranderen. ‘Ik heb geen enkel nut meer’, zucht Steve (51), administratief medewerker. ‘Ik voel me compleet overbodig. Beetje bij beetje hebben ze al mijn taken afgenomen. Als ik op een ochtend niet zou komen opdagen, denk ik dat niemand het zou merken. Bovendien heb ik de indruk dat mijn collega’s jaloers zijn op mij, of kwaad, omdat ze zelf verzuipen in het werk. Ze moesten eens weten … Ik vind het steeds moeilijker om naar kantoor te komen en er niets te zitten doen. Ik geraak ’s morgens steeds moeilijker uit bed, en alleen al de gedachte aan mijn werk bezorgt mij hartkloppingen.’

 Het probleem zien, maar het niet mogen oplossen, herkenbaar? >>>