Oud(er) worden, het laatste taboe?

Weg met betutteling

We willen allemaal ouder worden, maar niemand wil het zíjn. In onze maatschappij zijn we vooral bezig met zo lang mogelijk jong blijven. Opvallend, want we worden wel steeds ouder. De gemiddelde levensverwachting is de voorbije honderd jaar fenomenaal toegenomen, dankzij betere leefomstandigheden en doorbraken in de gezondheidszorg. Het leven eindigt al lang niet meer op je zestigste. Eén op de drie meisjes die vandaag geboren worden, zal waarschijnlijk ooit honderd kaarsjes mogen uitblazen op haar verjaardagstaart. Het laatste hoofdstuk in ons leven is flink aangedikt, en toch kijken we er nog steeds met even grote schrikogen naar. ‘Omdat niemand je leert wat je met die extra tijd moet doen’, zegt Paula Marckx (91). ‘De wetenschap doet er alles aan om de mensen ouder te laten worden, maar de maatschappij vergeet om ons daar ook op voor te bereiden. Dus zitten veel oudere volwassenen – ik heb een hekel aan het woord ‘ouderen’ – in het rusthuis te wachten op hun dood.’ Paula is een Antwerpse schrijfster en mensenrechtenactiviste. Met haar boek Jonger ouder worden, dat eind maart verscheen, wil ze laten zien dat ouder worden niet langer een vanzelfsprekende periode van aftakeling is. Probleem is dat we nog niet gewend zijn aan de idee dat we wel degelijk goed én lang kunnen leven’, zegt ze. ‘Gezond ouder worden is nieuw, onbekend terrein.’

(…)

Lees verder in de mei-editie van Psychologies, nu in de winkel.