Elise Crombez: ‘Je lichaam respecteren is voor mij een voorwaarde voor balans’

Elise Crombez is voor vier dagen in Gent. De West-Vlaamse schone die al jaren meedraait op het hoogste niveau van de modewereld is overgekomen uit de Verenigde Staten om Model/Your Body voor te stellen, het boek dat ze samen met haar schoonzus Magalie Munters heeft geschreven.

Tekst Sigyn Elst – Foto’s Marleen Daniëls

‘Elise heeft de top bereikt en slaagt erin om daar te blijven presteren’, zegt Munters. ‘Dat vergt heel veel expertise, kennis en discipline maar ook veel vallen en opstaan op het vlak van voeding, mind en lichaamsverzorging. Na al die jaren heeft ze daar duidelijk een balans in gevonden. Maar de zoektocht die eraan voorafging was lang. Al die expertise leek mij heel waardevol om te delen met anderen. In dit boek reiken we de shortcuts aan naar een lichaam en leven in balans.

‘Ik heb mijn lichaam jarenlang gepijnigd. Waarom weet ik niet. Vrouw worden met een vergrootglas op je gericht is moeilijk’

Waarom dit boek, Elise?
Elise Crombez:‘Na zoveel jaren in de job van model kwam er toch dat moment waarop ik me afvroeg “wat nu?”. Ik had ook het gevoel iets te willen teruggeven aan vrouwen, het schuldgevoel dat er bij mij ook dikwijls was te kunnen omzetten in iets positiefs.’

Schuldgevoel waarover?
EC: ‘We weten allemaal dat de media de vrouw portretteren als nooit moe, altijd fit en gezond, met alles onder controle. Als model werk je daar een beetje aan mee. “Geniet van je zondag” kopte de titel van een modereportage met beelden van mij ooit. Ik stond met laarzen in de modder, met een avondkleed van Lanvin aan. Dat dus. Pas op, het is niet mijn bedoeling om eerst jaren mee te draaien en nu de job zwart te maken. Ik ben niet hypocriet, het is en blijft een fantastische job die mij als vrouw heel veel heeft opgebracht. Maar ik heb eerst alles moeten leren om te kunnen blijven meedraaien.’

‘Het heeft meer dan acht jaar geduurd vooraleer ik de juiste balans vond tussen sporten, voeding en andere zaken om mijn lichaam en geest in vorm te houden. Ik heb met periodes mijn lichaam afgemat door fanatiek te sporten, maar mijn brein vertelde me toen “ik doe niet meer mee”. Al die kennis wil ik graag delen met andere vrouwen, zodat zij die jarenlange zoektocht kunnen overslaan. Ik wil de verhalen die voorafgaan aan de foto’s vertellen.’

elisee

Het leven van topmodellen is niet enkel sporten en jezelf uithongeren?
EC: ‘Ik ben ook een tijdlang in die valkuil getrapt. Ik heb mijn lichaam jarenlang gepijnigd. Waarom weet ik niet. Ik werd er niet gelukkiger van en zat zelfs op een punt dat ik niet nog meer kon afvallen. Vrouw worden is sowieso moeilijk. Vrouw worden met een vergrootglas op je gericht is dat nog veel meer.’

In je boek schrijf je dat je op je achttiende acht kilogram moest afvallen om je internationale carrière een kans te geven. Je wist dat dat niet helemaal gezond was, je voelde je er zelfs niet goed in je vel bij.
EC: ‘Er moest drie centimeter van mijn heupen. Er hing heel wat van af, namelijk een internationaal contract en een leven in New York. De inzet was hoog maar op dat moment was ik al gestopt met mijn studies, zag ik mijn ouders nog amper en zat al mijn spaargeld in tickets naar Parijs en New York.’

‘Na al die opofferingen wilde ik het niet maar half doen. Ik heb veel jonge meisjes gekend die het modellenleven zagen als een leuke uitweg om niet naar school te moeten gaan en een tijdlang weg te geraken van onder de vleugels van hun ouders. Hun carrières zijn heel anders verlopen dan die van mij, want ik zag het van bij het begin als een job. Ik had een businessplan en wilde hoog mikken. Ik had een doel. Op zo’n moment is acht kilo vermageren echt geen probleem.’ Je was achttien toen je naar het buitenland trok.

Was dat niet beangstigend voor je ouders?
EC: ‘Het was zelfs net in de periode van het Elite-schandaal, toen bleek dat verschillende meisjes drugs kregen van hun agent. Mijn ouders wisten dat maar hebben me toch laten gaan. Het is me echt opgevallen hoe je doordrongen kan zijn van waarden die je van kleins af aan meekrijgt in je opvoeding. Ik ben altijd mezelf gebleven. Sommige dingen deed ik gewoon niet, ook uit respect, omdat ik dacht “dat zou mijn moeder nooit goed vinden”. Al zijn er verhalen die ik haar pas tien jaar later verteld heb hoor. (lacht)’

‘Je lichaam respecteren is voor mij een voorwaarde voor balans’

Je geraakte een tijd lang op de sukkel met je lichaam. Het geraakte uit balans en je schrijft zelfs dat je lichaam je grote onzekerheid was.
EC: ‘Een vriendin zei me op zeker moment: “je luistert naar te veel mensen”. En dat klopte. Ik vroeg aan andere modellen en mensen binnen de modesector hoe ze sportten, wat ze aten, hoe ze dit deden, hoe ze dat deden. Ik wilde antwoorden vinden op alle vragen waar ik mee zat en probeerde te weinig om er enkel die dingen uit te pikken die voor mij werkten. Daarom ging ik een tijd fanatiek sporten, dan weer fanatiek diëten. Op den duur voelde mijn hoofd als een donkere wolk en had ik vaak hartkloppingen. Ik was heel emotioneel en mijn vetpercentage bedroeg nog 10,9 %. Soms moet je geconfronteerd worden met je demonen om tot een bepaald besef te komen.’

‘Op zeker moment zei ik tegen mezelf “nu heb je maatje nul, voel je je nu goed?” Toen besefte ik dat ik me eigenlijk gewoon goed wilde voelen en dat de juiste maat dat niet teweegbracht. Tijdens de shoots was ik heel professioneel en kon ik mijn hoofd zonder probleem boven water houden. Wanneer ik thuiskwam was ik niks meer waard. De job was lang mijn enige prioriteit maar daar kwam verandering in op het moment dat ik mijn persoonlijk leven weer liet meetellen. Dat ik het mezelf gunde om samen met vriendinnen een bord spaghetti te gaan eten bijvoorbeeld.’