Zo leer je FOERT zeggen

‘De diepste rust zit erin te weten dat je zaken kan loslaten, en tegelijk te aanvaarden dat je soms tochbezorgd, gestrest, opvliegend of uit balans kan zijn’ – John Parkin

LEVEL 3: Ik vind nu geen rust, so be it

Met andere woorden: ‘Ik weet nu hoe ik rust kan vinden, maar ik aanvaard dat ik me soms toch druk maak’

Als het je lukt om een gevoel van rust of zelfliefde op te roepen, komt er altijd wel iets langs dat het toch weer verstoort. Een vervelende gedachte, pijn in je lijf, een Facebook-bericht van een vriend(in) die het zoveel beter doet. En zo komen we bij level 3, dat overigens pas écht te vatten is als we de twee andere levels werkelijk onder de knie hebben. Level 3 is het niveau waarin je beseft dat er geen perfect leven of een perfecte toestand is, maar dat de diepste rust erin zit te aanvaarden dat je soms ookgestrest, opvliegend, ongeduldig of uit balans kan zijn.

Natuurlijk is het goed om niet té veel belang te hechten aan zaken waar je geen controle of invloed over hebt en om die los te laten (level 1) en ook rust te vinden als die zaken nog niet in orde zijn, waardoor ze prompt minder belangrijk worden (level 2). Maar tegelijk is het ook zeer oké om ons af en toe druk te maken om onbelangrijke dingen. Waarom? Gewoon omdat het leven zo in elkaar steekt. En dat geldt ook voor alle andere zaken die zogenaamd (en ook werkelijk) erg belangrijk zijn, zoals positiviteit. Of lief zijn. Authentiek zijn. Geduldig zijn. Ook daar: fuck it, als het niet lukt!

‘Aan de ene kant is het natuurlijk beter om positief en optimistisch te zijn, dan negatief en pessimistisch, en is het beter om je in level 2 te bevinden dan in level 1’, zegt John Parkin. ‘Maar aan de andere kant is het volkomen natuurlijk om af en toe negatief en pessimistisch te zijn, en het laatste wat je wilt is iets onderdrukken wat volkomen natuurlijk is.’ Het derde level betekent dat je jezelf kan nemen zoals je werkelijk bent, zonder oordeel. Geef dus maar toe aan dat innerlijk gemopper of die vloek achter het stuur en laat dat schuldgevoel varen. ‘Het is gewoon eerlijker en echter’, zegt Parkin. Je bent niet authentiek als je niet toegeeft dat je soms niet-authentiek bent. Wind je er dus niet over op.

En als ook dat niet onmiddellijk lukt? Ach, fuck itgewoon. Foert ermee. Of neem een kop thee.

 

Meer lezen?

Fuck it! Het is wat het is, John C. Parkin (Kosmos, 2018)