Jasper Steverlinck: ‘Ik ben het aan mezelf verplicht om eerlijk te zijn’

Is er een parallel met je persoonlijke leven? Ontdoe je je ook daar van alle franjes?

JS: ‘Ik denk het wel. Dat heeft ook te maken met onze zoon Ben. Hij heeft een zware autismespectrumstoornis. Hij kan van de ene op de andere seconde heel boos worden. Mijn vrouw en ik zitten constant op een rollercoaster van emoties. Een mens is daar niet voor gemaakt. Dat voel je, dat voedt je op een speciale manier. Ben is kwetsbaarder dan andere mensen en dat heeft mij ook doen nadenken over mezelf. Wat doet er eigenlijk toe? Wat is er belangrijk in mijn leven? Wat wil ik nu echt? Het dwingt je om keuzes te maken. Dingen die er eigenlijk niet toe doen, daar hebben we geen tijd meer voor. Want Ben krijgt thuisonderwijs, hij is er altijd. Vooral voor mijn vrouw Anja is dat niet evident. Ze heeft haar job opgegeven om Ben les te geven. Ze is al zes jaar thuis. Dat is letterlijk een ander leven. Daardoor was ik de voorbije jaren ook meer op mezelf. We kunnen niet zomaar naar vrienden, we moeten altijd iemand vinden die op Ben kan letten en die kan omgaan met zijn problematiek. Dat isoleert je.’

(…)

Lees het vervolg van dit interview in het oktobernummer van Psychologies